Ubicau a l'ueste d'a ciudad, ufre una ampla embista d'esta, dominando-la dende uno d'os puntos cheograficos naturals más elebaus d'o munizipio.
Este feito tenió en o suyo momento balura estratechica e militar en epoca d'a reconquista, cuan diz que fue fortificau pa fin d'o sieglo XI como punto d'aguaita d'as tropas musulmanas, rezebindo en aquellas embueltas o nombre d'O Pueyo de Sancho.
A primitiba armita que corona l'altero fue lebantada arredol d'o sieglo XIII en conmemorazión d'a batalla d'Alcoraz, en a que a leyenda conta que San Chorche aparexió en metat d'a contienda pa aduyar a las tropas cristianas. A construzión actual, sin peculiaridaz externas, data d'o sieglo XVI. O suyo espazio interior se reparte en tres naus paralelas e abobedadas. En o fren, un retablo d'a mesma epoca parla d'a batalla d'Alcoraz e d'os patronos de Uesca, San Lorién e San Bizién.
Os baxans d'o pueyo son rebestius de bechetazión de pino carrasco, constituindo, chunto con o Parque Miguel Serveto, uno d'os pulmons berdes d'a ziudat. Tota a zona ye utilizada cada 23 d'abril como punto de reunión e zelebrazión d'a festibidad d'o santo.
Google Maps
|